1. v/t podburzać, buntować, podżegać
2. v/i mącić, wichrzyć
warcholić
awanturować się
[1] vt
1. z/burzyć, z/mącić, zakłóc-ić/ać (spokój, porządek)
~ la calle niepokoić ludzi
zakłócać porządek publiczny
przen. ~ el cotarro podnieść wrzawę
wywołać skandal
wrzeszczeć na całe gardło
~ los pelos zburzyć włosy
2. podniec-ić/ać
niepokoić, trwożyć
3. przen. pot. narobić apetytu
4. podburz-yć/ać, podżegać [2] vi
1. wichrzyć, mącić, warcholić
2. krzyczeć, wrzeszczeć, hałasować
rozrabiać posp. [3] ~se vr
1. burzyć się
2. niepokoić się
3. przestraszyć się
4. unieść/unosić się, złościć się
5. Ch. sta-nąć/wać dęba (o koniu)
1. v/t podburzać, buntować, podżegać
2. v/i mącić, wichrzyć
warcholić
awanturować się
v t burzyć, wichrzyć, zakłócać spokój
wichrzący
wichrzyć
zwichrzenie
zwichrzyć